Κουπέρους, Λουί Μαρί Αν

(Louis Marie Anne Couperus, Χάγη 1863 – Ντε Στεγκ, Άρνχαϊμ 1923). Ολλανδός συγγραφέας. Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, έζησε πολύ καιρό στη Νίκαια, στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (νησιά της Καραϊβικής) και στην Ιταλία. Αφού απέτυχαν οι πρώτες ποιητικές δοκιμές του, γνώρισε μεγάλη επιτυχία το νατουραλιστικό του μυθιστόρημα Ελίν Βέρε (1889) που εκτυλίσσεται μέσα στο περιβάλλον της μεγαλοαστικής τάξης της Χάγης. Τη γραμμή του νατουραλισμού ακολούθησε επίσης στη Μοίρα (1890) και στις Εκστάσεις (1892), ενώ στη Μεγαλειότητα (1893) και στην Παγκόσμια ειρήνη (1895) είναι έκδηλη μια εξωτική υποβλητικότητα και συμβολικά στοιχεία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία ο Κ. έγραψε τα αριστουργήματά του, τα Βιβλία των μικρών ψυχών (1901-3) και το μυθιστόρημα Παλιοί άνθρωποι και πράγματα που περνούν (1906), με το οποίο στράφηκε στον ρεαλισμό και απέδωσε θαυμάσια την ατμόσφαιρα παρακμής της ιδιαίτερης πατρίδας του. Στα καλύτερα έργα του Κ. συμπεριλαμβάνονται Το όρος του φωτός (1905-6), του οποίου η υπόθεση εκτυλίσσεται στην εποχή του Ηλιογάβαλου, Οι ηθοποιοί (1917), που αναφέρεται στον καιρό του Δομιτιανού, και Ο Αλέξανδρος (1920), όπου περιγράφεται η βαθμιαία φθορά του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τα μαλθακά ήθη και έθιμα των ασιατικών λαών που είχε καθυποτάξει. Ο Κ. έχει συγγράψει επίσης ταξιδιωτικά βιβλία, δοκίμια για την τέχνη καθώς και μια σειρά από σχεδιάσματα (Σύντομα αραβουργήματα, 1911).